ยุงในโลกนั้นมีหลากหลายสายพันธุ์ โดยมีมากกว่า 3,500 สายพันธุ์ แต่สำหรับยุงที่เป็นตัวแพร่โรคที่พบบ่อยในส่วนต่างๆ ของโลก เราจะมาดูชนิดของยุงที่พบในประเทศไทย ที่พวกมันแพร่เชื้อโรคต่างมาสู่คนกัน
ยุงก้นปล่อง
โรค: มาลาเรีย
ลักษณะ: ยุงก้นปล่องมักมีรูปร่างหลังค่อม ลำตัวยาวและแคบ จะออกหากินมากที่สุดในช่วงเย็นและกลางคืน และมักพบใกล้แหล่งเพาะพันธุ์น้ำจืด เช่น สระน้ำ บึง และลำธารที่ไหลช้า
ถิ่นอาศัย: ยุงก้นปล่องชอบแหล่งน้ำจืด เช่น บ่อน้ำ บึง และแม่น้ำที่ไหลช้า
ยุงลาย
โรค: ไข้เลือดออก, ชิคุนกุนยา, ไวรัสซิกา, ไข้เหลือง
ลักษณะเฉพาะ: ยุงลายสามารถจดจำได้ง่ายด้วยขาและลำตัวลายทางสีดำและสีขาวที่โดดเด่น พวกมันออกหากินในระหว่างวันและเป็นที่รู้กันว่าผสมพันธุ์ในเขตเมือง มักอยู่ในภาชนะเทียม เช่น ยางรถที่ถูกทิ้ง กระถางดอกไม้ และภาชนะเก็บน้ำ
ถิ่นอาศัย: ยุงลายมักพบในเขตเมืองและชานเมือง โดยเฉพาะในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน
ยุงรำคาญ
โรค: ไวรัสเวสต์ไนล์, โรคไข้สมองอักเสบญี่ปุ่น, โรคเท้าช้าง
ลักษณะ: ยุงคูเล็กซ์มักมีสีน้ำตาลหรือสีเทา และมีรูปร่างเรียวยาวกว่ายุงลาย พวกมันจะออกหากินมากที่สุดในช่วงเย็นและกลางคืน และมักพบในแหล่งที่อยู่อาศัยต่างๆ รวมถึงในเมืองและชนบท ผสมพันธุ์ในน้ำนิ่ง เช่น สระน้ำ คูน้ำ และแอ่งน้ำนิ่ง
ถิ่นอาศัย: ยุงคูเล็กซ์แพร่หลายและสามารถพบได้ในแหล่งที่อยู่อาศัยต่างๆ รวมถึงเขตเมือง พื้นที่ชนบท และสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ
ยุงเสือ หรือยุงลายเสือ
โรค: ไข้เลือดออก ชิคุนกุนยา ไวรัสซิกา
ลักษณะเฉพาะ: ยุงลาย Aedes albopictus มีลักษณะคล้ายกับยุงลาย Aedes aegypti แต่มีแถบสีขาวที่ขา และมีแถบสีขาวตรงกลางเพียงแถบเดียวที่ด้านบนของทรวงอก นอกจากนี้ยังออกหากินในระหว่างวันและพบได้ทั่วไปทั้งในเขตเมืองและชนบท โดยผสมพันธุ์ในภาชนะธรรมชาติและภาชนะเทียม
ถิ่นอาศัย: มักพบในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน โดยเฉพาะในพื้นที่ที่มีแหล่งน้ำจืด เช่น หนองน้ำและบึง
นี่เป็นเพียงตัวอย่างเล็กๆ น้อยๆ ของยุงสายพันธุ์ที่ทราบว่าเป็นพาหะของโรคที่พบบ่อย สิ่งสำคัญที่ควรทราบคือมียุงสายพันธุ์อื่นๆ อีกมากมายทั่วโลก ซึ่งบางสายพันธุ์ก็อาจแพร่โรคสู่มนุษย์หรือสัตว์ได้เช่นกัน นอกจากนี้ ความชุกของโรคบางชนิดที่ส่งโดยยุงอาจแตกต่างกันไป ขึ้นอยู่กับที่ตั้งทางภูมิศาสตร์และสภาพแวดล้อมในท้องถิ่น
